UPCOUNTRY PEOPLE DEVELOPMENT RESEARCH FOUNDATION

Expose the problems of srilankan upcountry tamil people to the world.Currently this population is under privileged and denied basic human rights.Even being permanent residents for a period of 175 years, very resantly only (in 1985) they had given citizenship and voting rights.This people needs to be helped.Since 1992 the entire population re gained citizenship and voting rights,but,they are not govern by parliament or other local government authorities..

POPULATION

Entire population of indian origin upcountry tamil people is currently estimated as 1.5 millian. out of this .75 millian people live outside tea estates and elswhere in the country.only 50% of the people live and work at tea estates and this containes of 3800 families.in 1950 ,six decades ago 90% of above population lived and dependants of tea estates . because of lower wage and poor living conditions people are try to find works outside tea estats and distracted from tea industry.if this tendancy continues in for another five decades there going to be hardley any single workers family going to be left inside in a tea estate.

Thursday, July 9, 2009

BRING PEOPLE TOGETHER

IN The vast shores of Indian oasan thire lies a little island named Srilanka.In this island at the height of 3000 feet above sea level you can see thousand and thousand acres of tea plantations and a labour population of 75000.These people are denied of thire basic human needs.this blog will speak thire grivienses.theese people are called indian origin upcountry tamil people.

No comments:

MARTIN WIKREMASINGHE books in tamil

Tamil translation of Martin Wickremasinghe’s works Promotes multi-culturalism in the island - Prof.S.Sandarasegaram
Tamil translation of eminent Sinhala author Martin Wickremasinghe’s works in Tamil goes a long way in promoting and sustaining multi-culturalism in the island, observed Professor S.Sandarasegaram, Dean, Faculty of Education, Colombo University, addressing the book launch at Colombo Tamil Sangam onSaturday, July 17.
Mr.S.K.Wickremasinghe, President of the Martin Wickremasinghe Trust, was the Guest of Honour. Veteran writer and author Theliwatte Joseph presided.
Mr.Dayapala Jayaneththi, Administrative Secretary of the Trust, stated that translation of such books from Sinhala into Tamil can create a healthy rapport among all communities and bring people together.
Young speaker M.Mayooran stated that translation from one language to another must be viewed in a wider perspective than creating mutual understanding and enriching a language. It is unfortunate that since colonial days, language has been used by disruptive forces to create prejudices among communities. Instead translation must be an exercise to ensure national integration. It should be a movement for a healthy dialogue among communities.
Writer Thambu Siva Subramaniam stated that Martin Wickremasinghe’s works made a serious impact on Sinhala literature and on Tamil literature as well. His stories were a mirror that reflected the rural life of the Sinhala people and their values of life.
Another speaker Murugesh Ravindran said that realism was a key element in his stories.
The three books of Martin Wickremasinghe translated into Tamil were:Gamperaliya by M.M.UvaisSelected Short Stories by Prof.Saba JeyarasaMadol Doova by S.Saumiyam
R.Sadagopan, V.Shivajyothi and B.A.Hemapala functioned as co-ordinators.
VARATHASUNDARAM

,uh. rlNfhgdpd; fre;j Nfhg;gp E}y; ntspaPl;L tpoh fle;j rdpf;fpoik khiy nfhOk;G jkpo;r; rq;f rq;fug;gps;is kz;lgj;jpy; eilngw;wJ.

epfo;tpy; Clftpayhsh; jpUkjp md;dyl;Rkp ,uh[Jiu E}yhrphpahpd; jhahuhd jpUkjp ,uhikahTf;Fg; nghd;dhil Nghh;j;jpf; nfsutpg;gjidAk; Nguhrphpah; vk;. rpd;dj;jk;gp> Nguhrphpah; vk;. v];. %f;ifah Nguhrphpah; Nrh. Re;jpuNrfud;> %j;j vOj;jhsh; njsptj;ij N[h]g; MfpNahh; mUfpy; epw;gjidAk; fhzyhk;.

,yf;fpag; Gutyh; `h]pk; ckh;> tPuNfrhp eph;thfg; gzpg;ghsh; Fkhh; eNlrdplkpUe;J E}ypd; Kjw; gpujpiag; ngw;Wf; nfhs;tjidAk; E}yhrphpah; kw;Wk; #hpah ntspaPl;lfj;jpd; mjpgh; mj;Jy [af;nfhb MfpNahh; mUfpy; epw;gjidAk; glq;fspy; fhzyhk;.

மலையகக் கல்வி தொடர்பான மாநாடு

வருடாந்தம் நடத்தப்பட வேண்டும்

பேராசிரியர் தனராஜ்

மலையகத்தில் எத்தனையோ மாநாடுகள் நடத்தப்படுகின்றன. ஆனால், கல்வி தொடர்பான மாநாடு எதுவும் இதுவரை நடத்தப்படவில்லை. எனவே, மலையக கல்வி வளர்ச்சி, வீழ்ச்சி எதிர்காலத் தேவைக்கான திட்டங்கள் தொடர்பாக ஆராய்ந்து அதை பலரும் தெரிந்து கொள்ளும் வகையில் வருடந்தோறும் மலையகக் கல்வி மாநாடு நடத்த ஏற்பாடு மேற்கொள்ளப்பட வேண்டும் என இலங்கை திறந்த பல்கலைக்கழகத்தின் ஓய்வு பெற்ற சிரேஷ்ட விரிவுரையாளர் பேராசிரியர் டி. தனராஜ் தெரிவித்தார்.

மலையகத்தில் கடந்த கால் நூற்றாண்டு காலமாக முன்பள்ளிக் கல்வியை ஊக்குவித்து வரும் பிரிடோ நிறுவனத்தில் கற்பிக்கும் ஆசிரியைகள் 119பேருக்கு இலங்கை திறந்த பல்கலைக்கழகத்தின் ஆரம்ப பிள்ளைப் பராய கற்கை நெறி டிப்ளோமா சான்றிதழ் வழங்கும் வைபவம் ஞாயிற்றுக்கிழமை அட்டன் சாரதா மஹால் மண்டபத்தில் இடம்பெற்றது. இதில் பிரதம அதிதியாக கலந்துகொண்டு இருபத்தோராம் நூற்றாண்டில் மலையக கல்வி என்ற தலைப்பில் பட்டமளிப்பு பேருரை நிகழ்த்துகையில் இவ்வாறு தெரிவித்தார். பிரிடோ நிறுவனத்தின் தலைவர் மைக்கல் ஜோக்கிம் தலைமையில் நடைபெற்ற இவ்வைபவத்தில் நிறுவனத்தின் வெளிக்கள உத்தியோகத்தர் எஸ்.கே. சந்திரசேகரன் வரவேற்புரை நிகழ்த்தினார். பத்தனை ஸ்ரீபாத தேசிய கல்விக் கல்லூரியின் விரிவுரையாளர்கள் பி. இராமதாஸ், என். சஞ்சீவி, இலங்கை திறந்த பல்கலைக்கழகத்தின் அட்டன் பிராந்திய இணைப்பாளர் செல்வி ஏ. சண்முகவடிவு, கொட்டகலை தமிழ் மகா வித்தியாலய அதிபர் இரா. சிவலிங்கம் உட்பட பலர் கலந்து கொண்டார்கள்.

பேராசிரியர் தனராஜ் தொடர்ந்து பேசுகையில், மலையகக் கல்வியில் தேசிய அபிவிருத்திக்கு சமமான அபிவிருத்தி ஏற்பட்டுள்ளது என்பதை ஏற்றுக்கொள்ள முடியாது. அவ்வாறு நம்பினால் அது எம்மை நாமே ஏமாற்றிக் கொள்வதாகவே அமையும். நாட்டின் சனத்தொகை அடிப்படையில் சுமார் 5000- 6000 மாணவர்கள் அரச பல்கலைக்கழகங்களில் கற்க வேண்டிய நிலையில் தற்போது சகல பல்கலைக்கழகங்களிலும் கற்கும் மலையக மாணவர்களின் எண்ணிக்கை சுமார் 300- 400 வரையில் மாத்திரமே காணப்படுகிறது. இது சுமார் 0.5% மட்டுமே ஆகும். எனவே, பல்கலைக்கழக கல்வியை பொறுத்தமட்டில் எண்ணிக்கை அதிகரித்துள்ளதே தவிர, விகிதாசார மாற்றம் கடந்த ஐம்பது ஆண்டுகளில் ஏற்படவில்லை. க.பொ.த. சாதாரண மற்றும் உயர்தர பரீட்சைகளின் பெறுபேறுகள் தேசிய ரீதியில் 50- 60 வீதமாக இருக்கும் போது மலையகத்தின் பெறுபேறுகள் இன்னமும் பின்தங்கிய நிலையிலேயே உள்ளன. மலையக ஆசிரியர்கள் கல்வி அதிகாரிகளின் வாண்மை அபிவிருத்திக்கான ஏற்பாடுகள் திருப்தி தரக் கூடியன அல்ல. "சீடா" செயற்திட்டத்தில் உள்வாங்கப்படாத பெருந்தோட்டப் பாடசாலைகளின் உட்கட்டமைப்பு வசதிகள் இன்னும் பின்னடைந்த நிலையிலேயே இருக்கின்றன. கல்வி நிர்வாக சேவையில் 115- 120 இருக்க வேண்டிய நேரத்தில் எம்மவர்கள் 30- 35 பேர் மாத்திரமே இருக்கின்றார்கள். இந்தப் பின்னணியில் மலையகக் கல்வியின் எதிர்காலம் பற்றிச் சிந்திக்கும் போது எமக்கு முன்னால் இரண்டு பாரிய சவால்கள் காணப்படுகின்றன. முதலாவது மலையகக் கல்வியை தேசிய மட்டத்துக்கு மேம்படுத்துதல் இரண்டாவது உலகளாவிய ரீதியில் டிஜிட்டல் புரட்சியின் விளைவாக கற்றல், கற்பித்தல் செயற்பாடுகளில் ஏற்பட்டுள்ள வியத்தகு மாற்றங்களை உள்வாங்குதல் ஆகும். இந்த இரண்டு சவால்களையும் நாம் ஒரே நேரத்தில் எதிர்கொள்ள வேண்டிய நிலையில் உள்ளோம்.

நீண்ட காலமாக பிற்படுத்தப்பட்டிருந்த ஒரு கல்வி முறையை மேம்படுத்த முன்னுரிமைப்படுத்தப்பட்ட ஒரு மூலோபாயத் திட்டம் அவசியமாகும். சரியான தகவல்கள் இல்லாமல் ஒரு விளைதிறன் மிக்க திட்டத்தை உருவாக்க முடியாது. சில ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் பெருந்தோட்ட உட்கட்டமைப்பு அமைச்சின் செயலாளராக எம். வாமதேவன் கடமையாற்றிய போது மலையகத்தின் சமூக பொருளாதார 10 ஆண்டு பெருந்திட்டம் தீட்டப்பட்டது. மலையகத்தைச் சேர்ந்த கல்வியாளர்கள், நிர்வாகிகள் மற்றும் சமூக செயற்பாட்டாளர்கள் இத்திட்டத்துக்கு பெரும் பங்களிப்பைச் செய்திருந்தனர். எனினும் இந்த பத்தாண்டு திட்டம் கைவிடப்பட்டிருந்தது. இன்றும் கூட அரசியல் தலைவர்கள் நினைத்தால் மீண்டும் இத்திட்டத்தை புதுப்பித்து செயற்படுத்த முடியும்.

மலையகக் கல்வி பற்றிய பல்வேறு அம்சங்களையும் ஆய்வு செய்வதும் அவற்றைப் பொது மன்றத்தில் சமர்ப்பித்து கருத்தாடலுக்கு வழி சமைப்பது தொடர்ச்சியாக மேற்கொள்ளப்பட வேண்டும். இதன் மூலம் பொது விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தி நாம் எங்கே இருக்கிறோம், எங்கு செல்ல வேண்டும், அதற்கான தடைகள் யாவை, அவற்றை எவ்வாறு அகற்றலாம் போன்ற விடயங்களை பலரும் அறிந்து கொள்ளக் கூடியதாக இருக்கும். இதற்கு கல்வி தொடர்பான வருடாந்த மாநாடு மிகவும் அவசியமாகும். முஸ்லிம் மக்கள் கல்வி ரீதியில் தேசிய மாநாடுகளை நடத்தி அபிவிருத்தி தேவைகள் தொடர்பாக ஆய்வுகளை மேற்கொண்டு வருகின்றார்கள். அதற்கு மலையகக் கல்விச் செயலகம் அல்லது மலையகக் கல்வி நிதியம் அமைக்கப்பட்டு சுதந்திரமாகவோ அல்லது மலையக நலன் சார்ந்த ஓர் அமைச்சின் கீழாகவோ இயங்கலாம். அதற்கான முயற்சிகளை முன் பள்ளிக் கல்விக்கு நீண்ட காலமாக சேவையாற்றி வருகின்ற பிரிடோ நிறுவனம் மேற்கொள்ள வேண்டும் என்றார்.

திண்ணயத் திண்ணையை கூட்டுங்கடி- அந்த
தெருவு திண்ணைய கூட்டுங்கடி
நம்மையா கங்காணி சாஞ்சிருக்கிற
சருகை திண்ணைய கூட்டுங்கடி

பாகை படந்ததை பாருங்கடி- அது
பத்திப் படந்ததைப் பாருங்கடி
பாகை விதைபோல நம்மையா கங்காணி
பல்லு வரிசையைப் பாருங்கடி

ஆறடிதான் வங்களாவாம்
அறுவதடி பூந்தோட்டம்
பூஞ்செடிக்கு தண்ணிபோடும்
புண்ணியரே என் பொறப்பு

சாமித் தொரை பங்களாவில்
தாராவும் கோழியும் மேயுதாம்
தோட்டத்தை சுத்தி பூஞ்செடியாம்
சுத்தி வளைஞ்சு பாருங்கடி

பொட்டுப் பொட்டா கையெழுத்தாம்
பொண் பதிச்ச பேணாவாம்
ஆதரிச்சு பேரு போடும்
நம்மையா கணக்கபிள்ளை

கும்மியடி தோழி கும்மியடி- மலை
நாடு விழித்தெழக் கும்மியடி
நம்மை உறுஞ்சி கொழுத்திட்ட அட்டைகள்
காலில் நசிபடக் கும்மியடி

தேயிலை கிள்ளிய கைகளிற் செங்கொடி
கொள்ளை ஒளிவிடக் கும்மியடி
ஞாயங்கள் யாவர்க்கும் ஒன்று பொதுவொரு
நீதி எழுந்திடக் கும்மியடி

பள்ளிப்படிப்புக்கும் பட்டம் பதவிக்கும்
பிள்ளைகட்குத் தரம் இல்லையென்றார்
கள்ளங் கபடங்கள் கண்டு கொண்டாயெங்கள்
கல்வியுரிமைக்குக் கும்மியடி
….
கூடுகள் போல் லயன் காம்பராச் சீவியம்
கூலியடிமைக்குப் போதுமென்றார்
வீடு வளவுகள் வீதிகள் தோட்டங்களிற்
வேண்டும் எமக்கென்று கும்மியடி

naattaar padalgal

"அப்பு குசினி மெட்டி
ஆயம்மா சிங்களத்தி
வான்கோழி ரெண்டு காணோம்
வங்க மட்சான் தேடிப்போகலாம்"

"சிங்களவா சிங்களவா
தவறான சிங்களவா
நாலு பணத்துக்கு
நீ கொடுத்த சாராயம்
ஆழ மயக்குது
அல்லோல கல்லோல"
என்ற பாடல்களோடு

"ஆப்பத்தோடு சுட்டு வாட்சு
அது நடுவே மருந்து வைத்சு
கொப்பிக்குடிக்க சொல்லி
கொள்ளுராலே சிங்களத்தி"

பேசத் தொடங்கிவிட்டோம்

பேசத் தொடங்கிவிட்டோம்
எங்கள் வார்த்தைகள்
நாறத்தான் செய்யும்

வாய் நாற்றமல்ல அது
வலுக்கட்டாயமாய் எம்
வாய்திறந்து ஊட்டிய
உங்கள் ஆணவ மலத்தின்
துர்நாற்றம்

நாங்கள்
உங்கள் நிலங்களை
உழுதோம்

நீங்கள்
எங்கள் பசியை
அறுவடை செய்தீர்கள்

அந்த நிலமும்
எங்களுடையதுதானென்பது
அப்போது எங்களுக்குத் தெரியாது

உங்கள் அடுப்புகள் எரிய
விறகுகள் வெட்டினோம்

நீங்கள்
எங்கள் குடிசைகளை
எரித்தீர்கள்

கோடரிகளும் ஆயுதமென்பதை
அப்போது நாங்கள்
அறிந்திருக்கவில்லை

உங்கள் பெண்களின்
தீட்டுத் துணிகளையும்
துவைத்துக்கொடுத்தோம்

நீங்கள்
எங்கள் பெண்களின்
நிர்வாணத்தையும் கிழித்தீர்கள்

அப்போது எங்களுக்குத் தெரியாது
கருத்த தோலே எங்களின்
கனத்த ஆடையென்று

வாழ்வின்
கூட்டல் கழித்தல் கணக்குப் போட
எங்கள் முதுகு உங்களுக்குக்
கரும்பலகையானது

அப்போது எங்களுக்கு
எழுதப் படிக்கத் தெரியாது

இப்போது நாங்கள்
படிக்கத் தொடங்கிவிட்டோம்
எழுத்துக்களைக் கூட்டி மட்டுமல்ல
எங்களையும் கூட்டி

செத்துப்போன
மாட்டின் தோலையும்
அதிர...அதிர
நியாயம் கேட்கவைக்கும்
பறையின் குரல்
எங்களுடையது

நாங்கள்
பேசத் தொடங்கிவிட்டோம்

-பழநிபாரதி

ftpijf;F capu;ehb

"czu;T'

M.,uj;jpdNtNyhd;

ftpQdhf> gj;jp vOj;jhsdhf> Xtpadhf> xNu E}ypy; %d;W gupkhzj;jpYk; jd;id milahsk; fhl;l Kide;jpUf;fpwhu;. "tre;jq;fSk; trPfuq;fSk;' vd;w E}ypid ntspf;nfhzu;e;jjd; thapyhf ,uh.rlNfhgd;.

mfta uPjpahd ghu;itAld; $bajhf ,uh.rlNfhgNd jdf;F vOjpa Kd;Diuapy; E}yhrpupaupd; Kjpu;r;rpaDgtj;ijf; fhzf;$bajhf ,Uf;fpd;wJ. khwhf ,e; E}ypy; ,lk;ngw;w ngUk;ghyhd ftpijfs; Mrpupaupd; tsupsk; gUtj;jpNyNa Gidag;gl;ldthff; fhzg;gLfpd;wd.

rPu;jis itj;Jf; fl;br; nra;As; mikj;jhy; kl;Lk; mJ ftpij MfhJ. capu; ehbahf "czu;Tk;' mq;Nf Ntz;Lk;. ,e;j tifapy; "ftpijg; Gj;jfq;fs;' vd;gjpypUe;J "tre;jq;fSk; trPfuq;fSk;' tiuapyhd gjpd;%d;W ftpijfSk; thrfu;fSf;F Vw;gLj;jpapUf;Fk; czu;thdNj rlNfhgdpw;F fpilj;jpUf;Fk; "ntw;wpapid' epr;rag;gLj;jp epw;gjha; mikfpd;wJ.

rlNfhgdpd; ftpijj; Njly; vj;jifaJ vd;gjid mtuJ fy;Y}up mjpguha; ,Ue;j v];.tp.MWKfk; $w;wpypUe;Jk; mwpa KbfpwJ.

NkYk;"md;W fy;Y}upapYk;> gpd; gy;fiyf;fofj;jpYk; jd; r%fg; nghWg;gwpe;J rhjidfs; gy gilj;j mtu; ,d;Wk; jlk; khwhky; gj;jpupifahsdhfj; jd; Ngdhthy; Mapuf;fzf;fhd ,isQu;fSf;F top fhl;Lfpwhu;' vd;w mjpgupd; $w;W ftpQu; rlNfhgd; gw;wpa RajuTfisr; Rl;b epw;gdtha; mikfpd;wJ.

ftpQNu tiue;j mu;j;jkpF ml;ilg;glk; E}ypdpw;Nfhu; trPfuj;ij ey;f rpwe;j mr;rikg;Gk;> mr;Rj;jhs; myq;fhuq;fSk; E}ypw;F mzp Nru;j;jpUf;fpd;wd.

te;j kdpju; nrd;W nfhz;bUe;jdu;. Gjpjha; gyNgu; te;J nfhz;bUe;jdu;. xt;nthU kdpjUk; xt;nthU ghzp> ve;j kdpjUk; xd;WNghy; ,y;iy. neQ;rpdpy; fdj;j vz;zr;RikAld;> mfj;jpd; moif.... Kfj;jpy; fhl;b..... Mapuk; Ngiug; ghu;j;J tpl;Nld;. ,e;j kdpju; vq;Nf Nghfpwhu;? ,J rlNfhgdpd; ftpijapd; rpy tupfs;.

khDlj;jpd; Nfhl;ghLfSf;F Kd;gjhf my;yYWk; midtUf;Fk; kj;jpapy; r%f> mePjpfs; midj;ijAk; xopj;Jf;fl;btpl Ntz;Lnkd;w> rPw;wj;Jld; ftpijfisg; GidAk; ,uh.rlNfhgd; jdJ mLj;j mWtilapid NkYk; MNuhf;fpaj;Jld; jUthu; vd vjpu;ghu;f;fyhk;.

வேலூரில் கண்டி மன்னர் பரம்பரை-01

கண்டி மன்னன் ராஜசிங்கன் சிறை வைக்கப்பட்டிருந்த இடம்

-மணி ஸ்ரீகாந்தன்-

சென்னையிலிருந்து நூற்றி நாற்பது கிலோமீட்டரை பெங்களுர் அதிவேக பாதையின் ஊடாக கடந்தால் வேலூரை சென்றடையலாம். கடுமையாக வெயில் காயும் இடம் என்பதால் வெயிலூர் தான் வேலூர் ஆனது என்றும்

ஸ்ரீ விக்கிரம ராஜசிங்கன்

சொல்வார்கள். தங்கக் கோயில், கோட்டை, சி.எம்.சி மருத்துவமனை, மத்திய சிறைச்சாலை என்று வியந்து பார்க்க வேண்டிய இடங்கள் ஏராளம். குறிப்பாக நம் நாட்டில் கண்டியை கடைசியாக ஆட்சி செய்த ஸ்ரீ விக்கிரம ராஜசிங்கன் சிறை வைக்கப்பட்ட சிறைக்கூடம், மன்னரின் கல்லறை அமையப்பட்டுள்ள முத்து மண்டபம் உள்ளிட்ட சரித்திர முக்கியத்துவம் வாய்ந்த இடங்கள் வேலூரின் சிறப்புகளில் இடம் பெறுகின்றன.

மன்னர் சிறைவைக்கப் பட்ட வேலூர் கோட்டை

நம் நாட்டை சேர்ந்தவர்கள் வேலூருக்கு சென்றால் இவ்விரு இடங்களையும் பார்க்கத் தவறுவதில்லை. அன்மையில் சென்னையில் உள்ள நமது இலங்கை துணைத்தூதரகத்தின் தூதரக செயலாளர் அந்தபாங்கொடை உள்ளிட்ட அதிகாரிகள் குழு மன்னரின் கல்லறையை பார்வையிட்டு திரும்பியிருக்கிறது. நம் நாட்டு அதிகாரிகளின் இந்த வருகையை ஒழுங்கு செய்தவர் 'அரண்மனை' வசந்த குமார். இவர் யாழ்ப்பாணம் ஊர்காவற்துறையை சேர்ந்தவர் நம் நாட்டின் பழைய கலைஞர். கடந்த இருபதாண்டுகளுக்கு மேலாக வேலூரில் வசித்து வரும் இவர் வடாற்காடு மாவட்ட பன்னாட்டு தமிழுறவு மன்ற அமைப்பாளராகவும் சமூக நல தொடர்பு மைய இயக்குனராகவும் பணியாற்றி வருகிறார்.

வசந்த குமார்

“நம் நாட்டு மன்னரின் கல்லறையில் சில பணிகளை செய்வதற்கு எனக்கும் ஒரு சந்தர்ப்பம் கிடைத்ததற்காக மகிழ்ச்சியடைகின்றேன். இங்கே கடந்த இருபது ஆண்டுகளாக முத்து மண்டப காப்பாளராக பணியாற்றி வரும் முனியம்மாவுக்கு குறைந்த ஊதியமான நூற்று ஐம்பது ரூபாய் தான் கிடைத்து வந்தது. எனது அழைப்பை ஏற்று அ.தி.மு.க அமைச்சர் விஜய் அன்மையில் முத்து மண்டபத்தை பார்வையிட்டதோடு மண்டப காப்பாளர் முனியம்மாவிற்கு இரண்டாயிரம் ரூபா ஊதிய உயர்வை பெற்று தருவதாக வாக்குறுதி வழங்கியிருக்கிறார். விரைவில் விக்கிரம ராஜசிங்கனின் அறக்கட்டளையை தொடங்கி அதில் கிடைக்கும் நிதியில் வேலூரில் மன்னரின் சிலை அமைக்கும் பணியை தொடங்க இருக்கின்றோம்" என்று 'அரண்மனை' வசந்தகுமார் எம்மிடம் தெரிவித்தார்.

முத்து மண்டபம்

பண்ணிரெண்டு இதழ்களை கொண்ட தாமரைப்பூவின் நடுவில் முத்து இருப்பது போல காட்சியளிக்கும் முத்து மண்டபம் கலைஞரின் ஆட்சிக்காலத்தில் 1990 ஆம் ஆண்டில் கட்டப்பட்டதாகும். மன்னர் சிறை வைக்கப்பட்டிருந்த வேலூர் கோட்டை, 16ஆம் நூற்றாண்டில் சின்ன பொம்மி நாயக்கர் என்ற தெலுங்கு நாயக்க மன்னரால் கட்டப்பட்டதாகும். கோட்டையை சுற்றிலும் கருங்கற் சுவர் எழுப்பப்பட்டதோடு கோட்டையை சுற்றிலும் எட்டாயிரம் அடி நீளமான அகழியும் அமைந்துள்ளது. 20 அடி முதல் 100 அடி வரை ஆழம்கொண்டதாக இந்த அகழி காணப்படுகிறது. பொம்மி நாயக்கருக்கு பிறகு இந்தக்கோட்டை ஆற்காட்டு நவாப்புகளின் வசமானது.

மன்னர் குடும்பத்து கல்லறைகள்

முன்னர் கோட்டையில் சங்கிலியால் பிணைக்கப்பட்டிருந்த இழுவைப்பாலமே இருந்ததாம். பிறகு 18 ஆம் நூற்றாண்டில் ஆங்கிலேயரால் இது கல் பாலமாக மாற்றப்பட்டது. இந்தியாவின் முதல் சிப்பாய் கலகம் 1806 ஆம் ஆண்டில் தொடங்கியதே இந்தக்கோட்டையில் தான்.

கோட்டை வளாகத்தினுள் அரசு அருங்காட்சியகம் உள்ளது. இதில் கண்டி மன்னன் பாவித்த சில பொருட்களும் காட்சிக்கு வைக்கப்பட்டுள்ளன. இது தவிர மாவட்ட பதிவாளர் திணைக்களம், காவலர் பயிற்சிப்பள்ளி, ஆற்காட்டு நவாப்புகள் கட்டிய பள்ளி வாசல், பிரிட்டிஷ் கால கிறிஸ்தவ தேவாலயம், சின்ன பொம்மி நாயக்கர் கட்டிய பிரமாண்டமான ஜலகண்டேஸ்வரர் திருக்கோயில், திருவள்ளுவர் பல்கலைக்கழகம் ஆகியவை கோட்டைக்குள் உள்ளன. கடந்த சில ஆண்டுகள் வரை, வேலூர் மாவட்ட நீதிமன்றம், கலக்டர் அலுவலகம், இலங்கை அகதிகள் முகாம் ஆகியவை இங்கேயே இயங்கி வந்தன. தற்போது அவை வேலூரின் வேறு இடங்களுக்கு மாற்றப்பட்டுள்ளன. முக்கியமாக ராஜீவ் கொலைக்குற்றவாளிகளான சின்ன சாந்தன், முருகன், நளினி, பேரறிவாளன் ஆகியோர் இங்கு தான் சிறை வைக்கப்பட்டிருந்தார்கள். ஆனால் 1995 ஆம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் 15ம் திகதி கோட்டை சிறையிலிருந்து 43 விடுதலைப்புலிகள் 152 அடி தூரத்திற்கு சுரங்கம் அமைத்து தப்பி சென்றதன் பின், ராஜீவ் கொலையுடன் சம்பந்தப்பட்ட கைதிகள், வேலூர் தொரப்பாடி மத்திய சிறைச்சாலைக்கு மாற்றப்பட்டார்கள்.

1815 இல் ஆங்கிலேயரிடம் கண்டி இராச்சியம் வீழ்ச்சியடைந்த பின் கண்டி மன்னர் ராஜசிங்கன் கைது செய்யப்பட்டார். பின்னர் கொழும்புக்கு அழைத்து வரப்பட்டு சிலிங்கோ கட்டிடத்திற்கு அருகில் இருந்த ஒரு கட்டடத்தில் அவர் சிறை வைக்கப்பட்டிருக்கிறார். அங்கே சில மாதங்கள் கழிந்த பின் 1816ஆம் ஆண்டு ஜனவரி 24ஆம் திகதி மன்னரும் அவரின் துணைவியார்கள் நான்கு பேரும் கொழும்பு கோல்பேசிலிருந்து ‘கோர்ஸ்வலிஸ்’ என்ற கப்பல் மூலமாக சென்னைக்கு அழைத்து செல்லப்பட்டிருக்கிறார்கள். அப்போது அந்தக்கப்பலில் மன்னருடன் ஒரு ஆங்கில அதிகாரியும் உடன் சென்றிருக்கிறார். அவர் பெயர் ‘வில்லியம் கிரண்வில்’ இவர் மன்னருடன் கப்பலில் சென்ற அனுபவங்களை ஒரு புத்தகமாகவும் எழுதியிருக்கிறார்.

சென்னையை சென்றடைந்த மன்னன் பின்னர் வேலூர் கோட்டைக்கு அழைத்துச்செல்லப்பட்டு சிறை வைக்கப்பட்டிருக்கிறார். மன்னர் சிறை வைக்கப்பட்ட அந்தக் கட்டடத்தில் தான் தற்போதைய வேலூர் மாவட்ட (ரிஜிஸ்டர் அலுவலகம்) பதிவாளர் திணைக்களம் செயற்பட்டு வருகிறது.

மன்னர் சிறைவைக்கப் பட்ட இடம்
(ரிஜிஸ்டர் ஆபிஸ்.வேலூர்)

இந்தப் பதிவாளர் திணைக்களம் இரண்டு மாடிகளை கொண்டிருக்கிறது. அதில் கோப்புகள் வைக்கப்பட்டிருக்கும் களஞ்சிய அறைதான் அந்தக்காலத்தில் சிறைக்கூடமாக செயற்பட்டிருக்கிறது. அந்த அறையின் நீளம் 30 அடியாகவும் அகலம் 20 அடியாகவும் காணப்படுகிறது.

அந்த அறையில் தான் பதினெட்டு ஆண்டுகளை மன்னன் கழித்திருக்கிறார். மன்னரின் சிறை வாசத்தின் போது அவருடன் இரண்டு மனைவி மார் உடன் இருந்திருக்கிறார்கள். இலங்கையில் இருந்து கப்பலில் இந்தியாவுக்கு வரும்போது மன்னரின் ஒரு மனைவி கப்பலிலேயே இறந்து விட்டார். மன்னரின் சிறை வாழ்க்கையில் மன்னரின் மனைவி வெங்கட ரெங்கம்மாள் சிறையிலேயே மூன்று பிள்ளைகளை பெற்றெடுத்திருக்கிறார். பிறகு மன்னர் 1834 ஜனவரி 30 ஆம் திகதி அன்று தனது 53 வது வயதில் சிறையிலேயே மரணமாகி விட அவரின் இறுதிக்கிரியைகளை வேலூர் பாலாற்றங்கரையில் நடாத்தியிருக்கிறார்கள். பிறகு மன்னருக்கு அந்த இடத்தில் ஒரு கல்லறையை அமைத்திருக்கிறார்கள். மன்னரின் மரணத்திற்கு பிறகு அவரின் துணைவியரை ஆங்கிலேய அரசு விடுதலை செய்துவிட்டது. வேலூர் தோட்டப்பாலையத்தில் காணி பெற்று குடியமர்த்தியிருக்கிறார்கள்;

இது தவிர மன்னர் கைது செய்யப்பட்ட நாளிலிருந்து இலங்கை சுதந்திரத்திற்கு பின்னரும் சில வருடங்கள் வரை மன்னர் குடும்பத்திற்கான மானியத்தொகை இங்கிருந்து முறையாக அனுப்பப்பட்டு வந்திருக்கிறது. அந்தக்காலத்தில் வேலூர் மாவட்டத்தில் அரசுக்கு வரி கட்டிய குடும்பங்களில் கண்டி மன்னரின் குடும்பமும் அடங்கும். பிறகு ஏற்பட்ட அரசியல் மாற்றங்கள் காரணமாக இந்த ராஜகுடும்பத்தின் ராஜ யோகம் பறிபோய் வறுமையில் தள்ளாடத்தொடங்கியதோடு மன்னரின் வாரிசுகள் இந்தியாவின் மூலை முடுக்குகளுக்கு இடம்பெய்ந்தார்கள். இன்று மன்னரின் வாரிசாக விளங்கும் பிருத்விராஜன் வேலூர் ஸ்ரீநிவாசா தியேட்டரில் டிக்கட் கிழிக்கிறார். மற்றவர்கள் சென்னை, பெங்களுர், திருப்பதி உள்ளிட்ட இடங்களில் வசித்து வருகிறார்கள்.

(இன்னும் வரும்)
Posted by Mani Srikanthan at 9:34 AM

1 comment:

Veluppillai ThangaveluFebruary 22, 2013 at 4:33 PM
சிறீவிக்கிரம இராசசிங்கனின் சொந்தக்காரர் ஒருவர் அறுபதுகளில் இலங்கை மத்திய வங்கியில் பணி புரிந்தார். தமிழ்நாட்டுக்கு ஒரு முறை போனபோது நீச்சல் குளத்தில் மூழ்கி மரணமானார். இன்னொருவர் ஏரிக்கரை தினகரன் நாளிதழில் வேலை பார்த்தார். அவர் என்ன ஆனார் என்பது தெரியவில்லை. பார்த்தால் இருவரும் இராசகுடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பது நெற்றியில் எழுதி ஒட்டியிருந்தது!
Reply

சாஹித்திய விருது பெற்ற

மலையக மண் வாசனை கூறும்

இரா.சடகோபனின் "கசந்த கோப்பி'

மொழிபெயர்ப்பு நாவல் மீதான ஒரு சிறப்புப்பார்வை

திறனாய்வு

பேராசிரியர் செ.யோகராசா

இரா.சடகோபன் ஆங்கிலத்தில் இருந்து தமிழழுக்கு மொழி பெயர்த்துத் தந்திருக்கும் Bitter Berry கிறிஸ்டின் வில்சனின் இந்த நாவல் பலவிதங்களில் முக்கியத்துவம் மிக்கதாகத் திகழ்கின்றது.

"கசந்த கோப்பி' என்கின்ற இந்த நாவலின் பெயரில் கூட பல அர்த்தங்கள் பொதிந்து கிடக்கின்றன. இதன் முதலாவது சிறப்பு என்னவென்றால் இதுவரை காலம் ஈழத்து நாவலாசிரியர் ஒருவர் ஈழத்து வாழ்வியலை மையமாக வைத்து எழுதிய நாவலொன்றைத்தான் நாம் பார்த்திருக்கின்றோம்.

ஆனால் இங்கு இந்த மொழிபெயர்ப்பு நாவல் ஆங்கில நாவலாசிரியை ஒருவரால் எழுதப்பட்ட இலங்கை தொடர்பான ஒரு வரலாற்று நாவல் என்ற அடிப்படையில் தனிச்சிறப்பு பெறுகின்றது.

வரலாறு கூறும் நாவல்

மலையக மக்களின் தொடக்க வரலாற்றைக் கூறும் முதல் நாவல் என்று இதனைக் கூறலாம். இது மலையக மக்களின் வரலாற்றை மட்டுமன்றி கோப்பி பயிர்ச் செய்கை வரலாற்றையும் அதன் மூலம் இலங்கையில் பொருளாதார வரலாற்றையும் கூட கூறுகின்றது. கதை டொம் நெவில் ஹியூ நெவில் ஆகிய இரண்டு மைத்துனர்கள் லண்டன் நகரில் சந்தித்துக் கொள்வதில் இருந்து ஆரம்பமாகின்றது.

எவ்வாறு மலையகத் தமிழர்கள் தமிழ் நாட்டில் இருந்து ஏமாற்றப்பட்டு இலங்கைக்கு அழைத்து வரப்பட்டனரோ அதேவிதத்தில் தான் தோட்ட துரைமார்களும் உரிமையாளர்களும் கூட இங்கிருக்கும் நிலைவரங்களை அறியாமல் பொன் விளையும் பூமி என நினைத்துக் கொண்டு இங்கே வந்தனர். அவ்விதம் லண்டனில் இருப்பவர்களுக்கும் இங்கிலாந்து ஸ்கொட்லாந்து, அயர்லாந்தில் இருந்தவர்களுக்கும் இலங்கையை ஒரு சொர்க்க பூமியாக வர்ணித்துக் காட்டும் நடவடிக்கைகள் எடுக்கப்பட்டன என்பதனை இந்நாவல் படம் பிடித்துக் காட்டுகின்றது.

எங்கே எத்தகைய நிலைமை உள்ளது எத்தகைய கஷ்ட நஷ்டங்களை எதிர்கொள்ளப் போகின்றோம்? கோப்பி பயிரிடுவது என்றால் என்ன? இங்கு என்னவிதமான கால நிலை நிலவுகின்றது போன்றவற்றையெல்லாம் தெரிந்து கொள்ளாமல் தான் இக்கதையில் நாயகன் தன் மைத்துனன் ஹியூநெவிலிடம் இருந்து லந்தானா என்ற கோப்பித் தோட்டத்தை எதிர்காலக் கனவுகளுடன் சேர்த்து வாங்குகிறான். ஆனால் இங்கு வந்தவுடன் தான் தெரிகிறது கோப்பித்தோட்டம் செய்வது எவ்வளவு கஷ்டமான காரியம் என்பது.

போக்குவரத்தினால் தாமதமேற்பட்டு நட்டமடைய நேரிடுகின்றது. கோப்பி கெட்டுப் போகிறது இத்தகைய நுணுக்கமான விடயங்கள் பற்றியெல்லாம் இந்நாவல் ஆராய்கின்றது. இத்தகைய பிரச்சினைகளெல்லாம் பட்டியல் அட்டவணை புள்ளி விபரங்கள் எதுவுமின்றி மிகக் கலாபூர்வமாக கவித்துவ நடையில் இக்கவிதை விபரிப்பது தான் மூல நாவலாசிரியரதும் அதன் மொழி பெயர்ப்பாளரான இரா.சடகோபனினதும் வெற்றியென்று கருதத் தோன்றுகின்றது என்பன கதையில் விவரிக்கப்படுகின்றன.

இக்கதையில் வருகின்ற கதாநாயகனைத் தவிர மற்ற அனைத்துத் துரைமார்களும் திருமணமாகாதவர்கள். இவையெல்லாம் கோப்பித் தோட்டங்கள் ஆரம்பிக்கப்பட்ட போது எதிர்கொண்ட உண்மையான கஷ்டங்கள்.

இவ்விதம் இத்தகைய துன்பியல்களை துரைமாரின் கோணத்தில் இருந்து வேறெந்த நாவலிலும் காட்டியது கிடையாது. அந்த வகையில் தான் இக்கதை கோப்பியின் வரலாற்றுக் கவிதையõக மாறி விடுகின்றது.

பொருளாதார வரலாற்று நாவல்

இது கோப்பியின் வரலாறு கூறும் ஒரு கதை என்று கூறினாலும் மறுபுறம் இதனை இலங்கையின் முதலாவது ஏற்றுமதிப் பொருளாதார வரலாற்றைக் கூறும் கதையென்றும் கூறலாம். பொருளாதார நாவல் என்று தமிழில் முதலில் இன்கண்ட நாவல் செ.கணேசலிங்கன் எழுதிய "உலக சந்தையில் ஒரு பொன்' என்ற நாவலைக் கூறலாம். அது தமிழில் வெளிவந்த நாவல். இந்த கசந்த கோப்பியை இலங்கையின் பொருளாதாரம் சார்ந்த மற்றுமொரு நாவல் என்றும் கருதலாம்.

பாத்திரப்படைப்பு

கோப்பி என்ற வணிகப் பொருளும் கூட ஒரு பாத்திரப்படைப்பாகவே இந்நாவலில் வருகின்றது. இரா.சடகோபன் தனது முன்னுரையில் இதில் வரும் உண்மைக்கதை மாந்தர்கள் என்று ஒரு பட்டியலைத் தந்திருக்கிறார். அதில் "கொலரா' என்ற உயிர்க்கொல்லி நோயையும் ஒரு பாத்திரப்பங்களிப்பாகக் காட்டியுள்ளார். எட்வின்படே என்ற துரைக்கு கொலரா தொற்றி அவர் அதில் இருந்துமீள்வது ஒரு உணர்ச்சி பொங்கும் தனிக்கதையாக உள்ளது.

குறிப்பாக கோப்பி என்ற கதாபாத்திரம் கதையை மிக ஆழமாக ஆக்கிரமித்துள்ளது. கோப்பிக்கு நோய் வந்த போதும் அது கோப்பியை முற்றாய் அழிப்பதும் அதனால் துரைமார் அடையும் துன்பங்களும் இக்கவிதையில் மிக உயிர்த்துடிப்புடன் சொல்லப்பட்டுள்ளன. இறுதியாக அந்நோய் கதாநாயகன் டொம்மின் தோட்டத்திலும் பரவுகிறது.

நோய் பரவிய இலையொன்று சிறகு போல் கதாநாயகி கராவின் காலடியில் வந்து விழுகின்றது. அதனை எடுத்து அவள் டொம்மிடம் காட்டுகிறாள்.

அவனது உணர்வுகளை கதாசிரியரும் மொழி பெயர்ப்பாளரும் கூறும் விதம் மிகக் கவித்துவ அனுபவத்தினை வாசகனுக்குப் பெற்றுக் கொடுக்கிறது. அவனது மனத்துயரம் படும்பாடு மிகத் துல்லியமாக எடுத்துக் காட்டப்படுகின்றது. அத்துடன் அந் நோய் சகல கோப்பிப் பயிரையும் சப்பிச் சாப்பிட்டு விட கோப்பி முற்றாக அழிந்து போய் விடுகின்றது. கோப்பி சகாப்தம் முடிவுக்கு வருகின்றது.

இது ஒரு வகையில் கோப்பியின் கதையாக இருக்கின்றது. இத்தகைய கதைகள் தமிழில் வெளிவந்தமை மிகக்குறைவு. வேறு மொழியில் நிறைய நாவல்கள் உள்ளன. வங்காள மொழியில் முற்றிலும் காட்டை மையமாக வைத்து ஒரு நாவல் எழுதப்பட்டுள்ளது. அதன் பெயர் காடு என்பதாகும். ஆரணியம் என்ற நாவல் தமிழில் வந்தது. இதனை எழுதியவர் விபூதிபூசன் பந்தோபாத்தியா என்பவராவார். இந்த நாவலில் கோப்பி வகிக்கும் பங்கு மிக அதிகமானதாகும். ஆனால் தேயிலையை ஒரு பிரதான பாத்திரமாகக் கொண்டு எந்த நாவலும் வெளிவரவில்லை என்று கருதுகின்றேன்.

ஏனைய கதை மாந்தர்களைப் பொறுத்தவரையில் டொம் நெவிலின் மைத்துனன் ஹியூ நெவிலின் பாத்திரப்படைப்பு சிறந்ததொரு பாத்திர வார்ப்பு என்று கூறலாம். இக்கவிதையின் நாயகன் டொம் நெவிலை நேர்மையும் மனிதாபிமானமும் தொழிலாளர் மீது அக்கறை கொண்ட துரையாகக் காட்ட முயற்சித்திருப்பது எந்த அளவுக்கு யதார்த்தமானது என்பது கேள்வியாகும். இவன் ஒரு இலட்சிய மாந்தனாகத் தோன்றுகின்றான்.

தெளிவத்தை ஜோசப் எழுதிய ஒரு நாவலில் கூட மனிதாபிமானம் மிக்க துரை ஒருவரை பாத்திரமாக சித்தரித்திருந்தார். அதனால் அப்படிப்பட்ட துரை ஒருவர் இருக்கிறாரா என்று அவரை பலர் கேள்வி கேட்டார்கள்.

சதை, இரத்தம் எலும்புகளுடனான

பாத்திரப்படைப்பு.

ஆனால் இத்தகைய பாத்திரங்கள் இல்லாமல் இல்லை. தொழில் மீது, மண் மீது, மனிதாபிமானத்தின் மீது பற்றுள்ளவனாக அவன் நிமிர்ந்து நிற்கிறான். பாத்திரமானது தான் கொண்ட இலட்சியக் கொள்கையுடன் சேர்த்து சதை, இரத்தம், எலும்பு, உணர்வுகளுடன் சேர்ந்து உயிரோட்டமுடன் படைக்கப்பட்டுள்ளது. இக்கவிதையின் பிரதான பாத்திரம் சாரா என்ற துணிச்சலான பெண்மணி துன்பங்களுக்கு சவால் விடுபவள். ஒரு மனைவி குடும்பப்பெண். கணவனுக்கு உதவும் துணைவி, அவன் சோர்ந்து போகும் போது தோள் கொடுப்பவள். தனது உடன் தேவைகளை பூர்த்தி செய்ய முடியாத போது சராசரி பெண்ணாகி குழம்பிப் போகின்றாள். ஆனால் அவள் துவண்டு விடவில்லை. அவள் இல்லாமல் டொம் நெவில் என்ற பாத்திரம் உயிர் வாழ முடியாது.

இத்தகைய பிரதான பாத்திரங்களைத்தவிர கருப்பன், கங்காணி, பண்டா, சோமாவதி, மெக்னியோட் அம்மையார், மெக்பாவின் என்ற பாதிரியார், மைக் ஓ பாரல் என்ற துரை, கிராமத்தலைவர் முதலான பாத்திர வார்ப்புக்களும் நேர்த்தியாக இருப்பதுடன் கதைக்கு மிகவும் சுவை சேர்க்கின்றன.

வரலாற்று மாந்தர்கள்

இவ்விதம் சில நாவல்களிலேயே உண்மையான நபர்களை கதாபாத்திரங்களாக தரிசிக்க முடிகிறது. இந்த கசந்த கோப்பி என்ற நாவலில் ஏழெட்டுக் கதாபாத்திரங்கள் உண்மையாக வரலாற்றில் வாழ்ந்தவர்கள். அவர்களில் குறிப்பிடத்தக்கவர்கள் கலாநிதி துவாய்ட்ஸ் இவர் உண்மையாகவே பேராதெனிய தாவரவியல் பூங்காவின் பணிப்பாளராக இருந்து கோப்பியின் நோய்க்கு மருந்து கண்டுபிடிக்க பெரும் பாடுபட்டவர். கொழும்பைச் சேர்ந்த பிரபல மருத்துவர் கேரி. எட்வின் பரடே (புனைபெயர்) டேவிட் என்ற ஜேம்ஸ் டெய்லர் என்பவர்களுடன் அப்போது ஆளுநராக பதவி வகித்த ஹெர்குலிஸ் ரொபின்சனும் வந்து போகிறார். கொழும்பில் நிகழும் விருந்தொன்றில் சாராவுடன் ஆளுநர் ரொபின்சன் நடனமாடுவதாக சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளது.

இந்த நாவலுக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட கசந்த கோப்பி என்ற பெயர் கதையுடன் மிக இரண்டறக் கலந்துள்ளது எனலாம். ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் வாழ்வில் தொடராக வந்த இன்னல்களால் நொந்து போய் விட்ட டொம் நெவில் விரக்தியடைந்து இந்த கசந்த கோப்பிக்காகவா இவ்வளவு தூரம் வந்து அல்லல்பட்டோம் என சாராவிடம் கூறி ஆதங்கப்படுகின்றான். கவித்துவம் மிக்க மொழி நடை இந்த நாவலின் ஏனைய சிறப்புக்களில் ஒன்றாக மொழி பெயர்ப்பாளர் இரா.சடகோபன் பயன்படுத்தியுள்ள கவித்துவம் நிறைந்த மொழி நடையைக் கூறலாம். பல சந்தர்ப்பங்களில் அவரது கவித்துவம் மொழி நடைவாயிலாக பொங்கிப் பிரவகிக்கின்றதெனலாம். டொம்மும் சாராவும் காதல் வயப்பட்டிருந்தால் அவர்கள் வாழ்வில் துன்பம் வந்துற்ற போதும் அவர்கள் உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தும் சந்தர்ப்பங்கள் இயற்கை பற்றிய வர்ணனைகள் என்பன மிகச் சிறப்பாக அமைந்துள்ளன.

மூல நூலாசிரியர் ஒரு வனவியலாளர். புகழ்பெற்ற மருத்துவரும் எழுத்தாளருமான ஆர்.எல்.ஸ்பிட்டல் அவர்களின் மகள் இவருக்கு மருத்துவத்திலும் பரிச்சயம் உண்டு. அவரது வர்ணனைகளுக்கு இரா. சடகோபனின் கவித்துவ மிக்க மொழி வளம் மேலும் அழகு சேர்த்துள்ளது. சடகோபனின் பிறந்த மண்ணும் கதை நிகழும் பகைப்புலமும் ஒன்றாக இருப்பது சடகோபனின் இந்த முயற்சிக்கு சிருஷ்டி பரிமாணத்தைச் சேர்த்துள்ளது என்று நம்புகின்றேன்.

குறைபாடுகள்

நாவலின் குறைபாடுகள் என்ற வகையில் இரண்டு விடயங்களைச் சுட்டிக்காட்டலாம். ஒன்று டொம் நெவிலின் பாத்திரம் யதார்த்த தன்மை குறைந்து இலட்சியப் பாத்திரமாகத் தோற்றமளிப்பது, அதனைக் கூட வாசகன் என்ற பார்வையில் இருந்து பார்த்தால் ஏமாற்றம் தருவதாக உள்ளது. மற்றது இந்நாவல் அதிகமாக முதலாளி வர்க்கத்தின் நாவலாக இருப்பது, இது மூல நூலாசிரியரின் பார்வையில் தவிர்க்க முடியாததாக இருந்திருக்கலாம். அதனால் தொழிலாளர்கள் பற்றிய பதிவுகள் குறைவாகவுள்ளன. எனினும் இவற்றை பெரிய குறைபாடுகள் என்று நான் கருதவில்லை.

தமிழில் மொழிபெயர்ப்பு முயற்சிகள் தமிழ் நாட்டைப் போலல்லாது இலங்கையில் நாவல்களை மொழி பெயர்ப்பது மிகக்குறைவாகவே இருந்து வந்துள்ளது. ஆரம்பம் தொட்டுப்பார்க்கும் போது இலங்கையர் கோன், பேராசிரியர் கணபதிப்பிள்ளை, சி.வைத்தியலிங்கம், கே.கணேஷ், எஸ். பொன்னுத்துரை, மகாலிங்கம், நல்லைக்குமரன், செ.கதிர்காமநாதன் போன்ற சிலர் தான் அவ்வப்போது பிற மொழி நாவல்களை தமிழில் மொழி பெயர்த்திருக்கிறார்கள்.

அண்மைக்காலத்தில் கலாநிதி உவைஸ் தொடக்கம் திக்குவல்லை கமால் வரை பல சிங்கள, நாவல்களை மொழிபெயர்த்திருக்கிறார்கள்.

ஆனால் இந்த மொழி பெயர்ப்பு நாவல்கள் ஒரு நாட்டின் இலக்கிய வளர்ச்சியில் எந்த அளவுக்கு முக்கியத்துவம் வாய்ந்தன என்பது தொடர்பில் அதிகமாக பேசப்படுவதில்லை. எழுத்தாளர்கள் கூட அதன் முக்கியத்துவத்தை உணரவில்லை என்று தான் கூற வேண்டும். ஈழத்து மொழி பெயர்ப்புத்துறையில் கே.கணேஷ் முக்கியம் பெறுகிறார். க.சுப்பிரமணியம் ஒரு முறை ஒரு இலக்கிய விழாவில் உரை நிகழ்த்தும் போது எந்த அளவுக்கு ஒரு நாட்டில் மொழி பெயர்ப்பு இலக்கியங்கள் வருகின்றனவோ அந்தளவுக்கு அந்நாட்டில் இலக்கிய வளர்ச்சியும் ஏற்படுகின்றது என்று குறிப்பிட்டார்.

இந்த தளத்தில் இருந்து கொண்டு தான் இன்று இரா.சடகோபன் படைத்துத் தந்திருக்கும் கசந்த கோப்பி என்ற இந்த 19 ஆம் நூற்றாண்டின் கோப்பிக்கால வரலாற்றைக்கூறும் மொழி பெயர்ப்பு நாவலை நோக்க வேண்டும். இதன் முக்கியத்துவத்தினை வேறு விதத்திலும் கூறலாம். பேராசிரியர் கைலாசபதியின் கூற்றுப்படி மரபிலக்கியங்களில் பல வடிவங்கள் காணப்படுகின்றன. கோவை, உலா அந்தாதி என இப்படி வகைப்படுத்தலாம். இவையெல்லாம் தமிழ் இலக்கியத்துக்கு மட்டுந்தான் பொதுவானவை. ஆனால் நவீன இலக்கியங்கள் உலகப் பொதுவானவை. இவற்றில் நாவல், சிறுகதை, நவீன கவிதை என்பன அடங்கும். அத்தகைய உலகப் பொது இலக்கிய வடிவங்கள் குறுகிய காலத்திலேயே வடிவ மாற்றம் பெறுகின்றன. ஒரு காலத்தில் ஆங்கில நாவல்களே உலகக் கவனத்தை ஈர்த்தன. பின் ஆபிரிக்க நாவல்கள் இப்போது லத்தீன் அமெரிக்க நாவல்கள் பலரதும் கவனத்தைக் கவர்ந்துள்ளது. அவ்விதம் பார்க்கும் போது ஒவ்வொரு கால கட்டத்திலும் உலக இலக்கிய நகர்வு வித்தியாசமான திசைகள் நோக்கிப் பயணிப்பதைக் காணக்கூடியதாக உள்ளது. அத்தகைய மாற்றங்களையும் வளர்ச்சிகளையும் கட்டாயமாக ஈழத்து எழுத்தாளர்கள் அறிந்திருக்க வேண்டும். அவ்விதம் அறிந்து கொள்வதற்கான ஒரு மார்க்கம் தான் இத்தøகய மொழி பெயர்ப்பு நாவல்கள்.

மலையக மக்களின் வரலாற்றுப்பதிவு செய்யும் கிறிஸ்டியன் வில்சனின் இந்த நாவலைப் போலவே வேறு சில ஆங்கிலேயர்களும் ஆங்கில மொழியில் பல நாவல்களை எழுதியுள்ளனர். லெனாட் வுல்ப் (Leanard Wolf) என்ற நாவலாசிரியர் திஸ்ஸ மகாராம பகுதி மக்களின் வரலாற்றைப் பதிவு செய்யும் பெத்தேகம என்ற நாவலை எழுதினார். அதேபோல் 19 ஆம் நூற்றாண்டில் சிலாபத்தில் முத்துக்குளிப்போர் பற்றி ஓர் ஆங்கிலேயர் எழுதிய நாவலை கமால்தீன் மொழி பெயர்த்து அது தினகரனில் தொடராக வெளி வந்தது. கசந்த கோப்பியை மொழி பெயர்த்திருக்கும் இரா.சடகோபன் கூட 2008 ஆம் ஆண்டு சாஹித்திய விருது பெற்ற அவரது முன்னைய மொழிபெயர்ப்பு நாவலான பந்துபாலகுருகேயின் உழைப்பால் உயர்ந்தவர்கள் என்ற நாவல் கூட 1960, 1970 கால தசாப்தத்தின் மலையக மக்களின் வரலாற்றைப் பதிவு செய்யும் நாவலாகவே இது அமைந்திருந்தது. 20 ஆம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்திருந்த ஒரு நாவலாசிரியர் 19 ஆம் நூற்றாண்டின் கதையை எழுத வேண்டுமாயின் அதற்கு மிகக் கடின உழைப்புத் தேவை. பல ஆவணங்களை ஆராய வேண்டும். அண்மைக்காலத்தில் தமிழ் நாட்டில் இவ்விதம் கடினமாக உழைத்து நாவல்கள் எழுதும் வழக்கம் தோன்றியுள்ளது.

ஈழத்து எழுத்தாளர்கள் இத்தகைய உழைப்பை பõடமாக எடுத்துக் கொள்வதன் மூலம் எதிர்காலத்தில் காத்திரமான படைப்புக்களை கொண்டு வரலாம்.

அதேபோல் இந்நாவலில் மொழிபெயர்க்கும் பணியில் இரா. சடகோபனும் கடுமையாக உழைத்திருக்கிறார் என்பதும் புரிந்து கொள்ளக்கூடியதே. அவர் இதேபோல் இறப்பர் தொழிலாளர்களின் வரலாற்றுக்கதை கூறும் நாவலொன்றை மொழி பெயர்த்துத் தருவாராயின் மகிழ்ச்சியடையலாம் அவருக்கு பாராட்டுக்கள்.

HILL COUNTRY WRITER IN THAMIL
K S SIVAKUMARAN
I wish to write about a versatile writer in Thamil who is no more with us. His name was K Govindraj. I have read some of his writing and enjoyed a teleplay by him but I had together more information about him particularly from Teliwatte Joseph, an important writer from the hillcountry.
Govindaraj was born in Angumpura estate in Matlaae. As a humanist he found the people in the estates were poor and had to struggle for their livelihood in unhealthy surroundings.
He depicted their life styles in writing stories about them since 1968. He wrote to Dinaptahi, Thinakaran, Virakesari, Chinthamani, Sudar, Kathambam and Congress the print media that was available to him then.
His short stories won prizes in completions thrice. He joiner the Virakesari in 1970 as a journalist and worked till 1981. He worked for the Yaalpaanam branch of the Virakesari he had contacts with a hilcountry academic M.Nithyananthan. The latter brought out three works based on hillcountry Thamil literature. They were Naam Irukkum Naadae (The Country we live in), Oru Koodaik Kolunthu (A basket of Tea buds) and Veedattavan (Homeless). Govindarasj contributed in the effort to bring out these books.
He wrote a column for Sirithiran under his pseudonym Kangulan depicting what was happening in the hill country. He wrote a column for the Thinakaran using his pen name Kangulan. In Kathambam he wrote a column called Malaiklin Pinnal (Behind the Hills).
His collection of short stories Pasiavaram (Vow for no hunger), and a pen sketch titled Thoattathuk Katha Nayakarkal (Heroes of the estate) were published in 1966 and 1968 respectively.
He was also a performing artiste using the radio, TV and the stage. He wrote a fine serial of 13 episodes for the Rupavaahini. Malai Oaram Veesum Kaattu ((The wind blowing over the foots of the hill) was its title. Produced by S K Wigneswaran this production included on the spot locales in narrating the story with dramatic effect. He continued wit other presentations like Arumbu (Bud), Maapillai Vanthaar (The Bridegroom arrived), Puthuk Kudumbam (New Family), Thiruppam (Turning Point), Manithrkal Nallavarkal (People are good).He wrote 16 single episode plays for Shakthi TV and were telecast.
He died prematurely and the local Thamil literary scene lost a talented writer.

ks.sivakumaran@yahoo.com

MORTALITY PROBLEM

In a opening a session of the legislative council, governor longden said that of 65 witness

who had appeared before the committee,30 thoughts that the ordinance had operated more or

less satisfactorily, while 35 felt that it was unsatisfactory. the medical witnesses had

wanted the government to undertake the entire responsibility for the health of the workers.

the committee had recommended a voluntary scheme which would however have safeguards to ensure

the proper care of the workers. longden said the fullest scope would be provided for voluntary

action but means would be provided to supplement such voluntary services where necessary.

in moving the repeal of the ordinance on 26 November 1879 in the legislative council, the colonial secretary stated that the whole scheme had not worked very well. estates had been divided on a geographical basic and if a river ran through an estate, access from one to another was difficult despite their contiguity. The scheme had been handicapped by a shortage of funds. the committees had tried to build hospitals and bear monthly expenses out of incomes which left no balance for some items of annual expenditure. there were difficulties in the collection of assessments and the planters did not take much interest in a scheme that was not their own. the government had therefore decided to the voluntary principle and the committees would be allowed to take the initiative of summoning meetings whenever necessary. generally the committee would function on their own and the government which would undertake the collection of the assessment, would other wise step in only when necessary.

the planters who were opposed to any from of "interference" by the government opposed the legislation even though it was a significant concession to them.

R.B.Downall, the representative of the planters in the council moved that the bill be read nine months hence-a parliamentary tactic of

expressing opposition. he said that although the government had spend large sums of money it had very little to show. he said that if

Ramaswamy was asked for his view he would say that it had been for the benefit of the doctors.he said that one doctor had been on leave 10 months in the last 18 months.

Downhall also alleged that native owners had evaded coming under the scheme by dividing their estates into blocks of less than 10 acres each,

and giving each block a different name,as estates under 10 acres were exempted from these schems. he said that as a result out of a total estate population of

about 360,000 estate workers only between 110,000 to 120,000 came under the scheme and he urged that provision should also be made for the others.

although a favourite joke among planters was how they had treated their workers with sauce, Downhall claimed that a government official had done precisely this.

he said that when workers in agovernment labour gang suffered from dysentery the officer in charge treated them with chlorodyne. when he asked for a fresh stocks. He therefore treated his sick workers with worcester sauce with very good results.amid laughter downhall said that if a planter had done such a thing it would have been reported to the government and there would have been a great deal said about it.

Ponnambalam (later sir) Ramanathan who had just succeeded sir Muttu coomara swamy as the Tamil member in the council, presented a very different picture of the situation in his speech. Ramanathan said there were 39 coffee districts with a total of 1,357 estates on which 275,000 to 300,000 workers were employed. There were 21 medical district with an average of 65 estates, and 15,000 workers. No doctor could look after 15,000 workers and as a result the doctors confined themselves to the superintendent and his family . the “coollies” were left to die at the rate of 60 per 1,000 which was three times as much as normal mortality.

l government public works department was also 60 per 1,000. Downhall was successful in his opposition to the bill in that the governor said that if he withdrew his motion about the bill being considered in nine months time ,the government would postponed consideration of it to another session. At the closing of the session the next day the governor paid a tribute to the planters saying “ on many estates I have seen with great satisfaction the care that is taken of the coolies”.

In the dying years of the coffee industry, as in those of its birth and growth, coffee workers continued to be “found dead” not only in the coffee districts and along the routes taken by them but also, in the last stages, even in the western province, and colombo. The overwhelming majority were workers who had been turned out of the estates when they were too sick to work.

படைப்பாளி அறிமுகம்-05- எழுத்தாளர் இரா.சடகோபன்

எழுத்தாளர்,கவிஞர் இரா.சடகோபன்

இலங்கையின் மூத்த தலைமுறை படைப்பாளிகளுள் குறிப்பிடத்தக்க எழுத்தாளரும் கவிஞருமான இரா.சடகோபன் அவர்கள் நாவல் நகர் என்று சிறப்பாக அழைக்கப்படும் மலையகத்தின் மத்தியில் இருக்கும் சிறு நகரமான நாவலபிட்டியின் அருகில் அமைந்துள்ள மொஸ்வில்ல தோட்டத்தை பிறப்பிடமாக கொண்டவர்.

மொஸ்வில்ல தோட்ட பாடசாலை,நாவலப்பிட்டிய கதிரேஷன் கல்லூரி ஆகியவற்றில் கற்ற இவர் கொழும்புப் பல்கலைக்கழகத்தில் புவியியல் துறையில் சிறப்புப்பட்டத்தை பெற்றதோடு இலங்கை சட்டக்கல்லூரிக்கும் பிரவேசித்து சட்டத்தரணியாகி தன் உழைப்பால் உயர்ந்தவர்.

கவிஞராக,பத்திரிகை ஆசிரியராக,மொழி பெயர்ப்பாளராக,சமூக ஆய்வாளராக, ஓவியராக இன்று பல்துறையிலும் காலூன்றித் தடம்பதித்துள்ள படைப்பாளியான இரா.சடகோபன் 9ஆம் தரத்தில் கல்வி கற்கும் காலத்திலேயே எழுத்து,கவிதை,நாடகம்,பேச்சு,வில்லுப்பாட்டு என பல துறைகளிலும் சிறந்து விளங்கியவர்.

1976 ஆம் ஆண்டு பேராதனை பல்கலைக்கழக பொன்விழாவை முன்னிட்டு நடாத்தப்பட்ட கவிதைப்போட்டியில் தனது 17ஆவது வயதில் தேனீர் மலர்கள் என்ற கவிதைக்காக மூன்றாம் பரிசினை பெற்றதன் மூலம் கவிஞர் என்ற அங்கீகாரத்தை பெற்றுக்கொண்டார்.

இவரின் படைப்புக்கள் இலங்கையின் தேசிய பத்திரிகைகள்,கலை-இலக்கிய சஞ்சிகைகளிலும் வெளிவந்திருக்கின்றன.விஜய் பத்திரிகையின் ஸ்தாபக ஆசிரியரான இவர் தற்போது சுகவாழ்வுஆரோக்கிய சஞ்சிகையின் ஆசிரியராகவும் செயற்பட்டு வருகின்றார்.

இவரது முதலாவது கவிதை தொகுப்பான ''வசந்தங்களும் வசீகரங்களும்'' என்ற கவிதை நூல் 1998ம் ஆண்டு வெளிவந்தது.அன்றிலிருந்து
2002ம் ஆண்டு ''ஆயிரம் ஆண்டுகால மனிதர்கள்'' எனும் சிறுவர் இலக்கிய நூலையும் 2008ம் ஆண்டு ''உழைப்பால் உயர்ந்தவர்கள்''என்ற மொழி பெயர்ப்பு நாவலினையும் வெளியிட்டுள்ளார்.தற்போது ஆங்கில வரலாற்று நாவலை ''கசந்த கோப்பி'' எனும் பெயரில் தமிழில் மொழி பெயர்த்து இலங்கையின் தமிழ் இலக்கியத்துக்கு வளம்சேர்த்து இருக்கின்றார்.

மலையக மக்கள் ஆய்வு மன்றத்தின் தலைவராக,மலைநாட்டு எழுத்தாளர் மன்றத்தின் இணைச் செயலாளராக,தமிழ்-சிங்கள எழுத்தாளர் ஒன்றியத்தின் துணைச் செயலாளராக, மார்ட்டின் விக்கிரமசிங்க அறக்கட்டளை நிறுவனத்தின் இணைப்பாளராக செயற்பட்டு வரும்
எழுத்தாளர் இரா.சடகோபன் 35க்கும் மேற்பட்ட நூல்களுக்கு அட்டைப்படங்களையும் வரைந்துள்ளார்.

தேசிய மட்டத்தில் நடாத்தப்பட்ட கலை-இலக்கிய போட்டிகளில் வெற்றியீட்டி பலதடவை பரிசில்களை பெற்றுள்ள இவர் 1993ம் ஆண்டு சிறந்த பத்திரிகையாளருக்கான எஸ்மன்ட் விக்கிரம சிங்க ஞாபகார்த்த ஜனாதிபதி விருதினையும் 2000ம் ஆண்டு வசந்தங்களும் வசீகரங்களும் கவிதை நூலுக்கான மத்திய மாகாண சாஹித்திய விருதினையும் 2008ம் ஆண்டு மொழி பெயர்ப்பு நாவலுக்கான தேசிய சாஹித்திய மண்டல விருதினையும் பெற்றிருக்கின்றார்.

தனது காத்திரமான கவிதைகள் மூலமும் தனித்துவமான படைப்புக்கள் மூலம் இலங்கையின் இலக்கியத்துறையில் முத்திரை பதித்துவரும் எழுத்தாளர இரா.சடகோபன் படைப்புக்கள் இன்னுமின்னும் இலக்கிய உலகில் அழியாத சுவடுகளை பதிக்க நாமும் வாழ்த்துவோம்.

LAUNCHING of BITTER BERRY in TAMIL

,uh. rlNfhgdpd; fre;j Nfhg;gp E}y; ntspaPl;L tpoh fle;j

rdpf;fpoik khiy nfhOk;G jkpo;r; rq;f rq;fug;gps;is

kz;lgj;jpy; eilngw;wJ.

epfo;tpy; Clftpayhsh; jpUkjp md;dyl;Rkp ,uh[Jiu

E}yhrphpahpd; jhahuhd jpUkjp ,uhikahTf;Fg; nghd;dhil

Nghh;j;jpf; nfsutpg;gjidAk; Nguhrphpah; vk;. rpd;dj;jk;gp>

Nguhrphpah; vk;. v];. %f;ifah Nguhrphpah; Nrh. Re;jpuNrfud;;

%j;j vOj;jhsh; njsptj;ij N[h]g; MfpNahh; mUfpy;

epw;gjidAk; fhzyhk;.

,yf;fpag; Gutyh; `h]pk; ckh;> tPuNfrhp eph;thfg;

gzpg;ghsh; Fkhh; eNlrdplkpUe;J E}ypd; Kjw; gpujpiag;

ngw;Wf; nfhs;tjidAk; E}yhrphpah; kw;Wk; #hpah

ntspaPl;lfj;jpd; mjpgh; mj;Jy [af;nfhb MfpNahh;

mUfpy; epw;gjidAk; glq;fspy; fhzyhk;.

புதிய செல்நெறி நோக்கி மலைநாட்டு எழுத்தாளர் மன்றம்

1963 ஆம் ஆண்டு ஆரம்பிக்கப்பட்ட மலைநாட்டு எழுத்தாளர் மன்றம் அண்மைக்காலம் வரை பல பாரிய இலக்கியப் பணிகளை நிறைவேற்றி உள்ளது. இன்றும் கூட அதன் செயற்பாட்டை மலையகம், ஏனைய பிரதேசங்கள், சர்வதேசம் என விரிவுபடுத்த வேண்டியதன் அவசியம் எழுந்துள்ளது. இன்றைய தொழில் நுட்ப வளர்ச்சி நவீன சிந்தனைச் செல்நெறிகள் மற்றும் அடுத்த பரம்பரையினரினருக்கு அவற்றை எடுத்துச் செல்லுதல் முதலானவற்றைக் கருத்திற் கொண்டு சகல மலைநாட்டு எழுத்தாளர்களையும் எம்முடன் இணைந்து கொள்ளுமாறு அழைக்கின்றேன்.

இவ்வாறு மலைநாட்டின் மூத்த எழுத்தாளரும், சர்வதேச எழுத்தாளர் வரிசையில் தன்னையும் நிலை நிறுத்திக்கொண்டவருமான தெளிவத்தை ஜோசப் தெரிவித்தார்.

மலைநாட்டு எழுத்தாளர் மன்றத்தை புதிய செல்நெறிநோக்கி அழைத்துச் செல்லுதல் தொடர்பான கலந்துரையாடலுக்கு தலைமை வகித்து உரை நிகழ்த்தும் போதே அவர் அவ்வாறு குறிப்பிட்டார். இக்கூட்டம் கடந்த ஞாயிறன்று கொழும்பு 12

152 1/5, ஹல்ப்ஸ்டோப் வீதி என்ற இடத்தில் இடம் பெற்றது.

மேற்படி கூட்டத்தில் பின்வரும் விதந்துரைகள் முன்வைக்கப்பட்டன.

1) மலைநாட்டு எழுத்தாளர் யும் ஒருங்கிணைத்தல் மற்றும் அவர்களது பெயர், முகவரி, தொலைபேசி விபரத்திரட்டு என்பவற்றை ஆவணப்படுத்தலும் பேணுதலும்.

2) ஏனைய பிராந்திய, சர்வதேச எழுத்தாளர்களுடனும், அமைப்புக்களுடனும், ஒருங்கிணைப்பு ஏற்படுத்துதல்.

3) அங்கத்துவ எழுத்தாளர்களின் நூல்களையும் படைப்புக்களையும் பதிப்பித்து வெளியிடுதல்.

4) சமூக, கலை, இலக்கிய சஞ்சிகை ஒன்றை வெளியிடுதல்.

5) இணையத்தளம் ஒன்றை ஏற்படுத்துதல்.

6) இளைய தலைமுறையினர், மாணவர்களுக்கான இலக்கிய கருத்தரங்குகள், பட்டறைகள், பாசறை கள் நடத்துதல்.

7) மன்றத்துக்கென செயலகம் ஒன்றை உருவாக்குதல்.

8) மலைநாட்டு இலக்கிய கலை கலாசார சமூக, விழுமியங்களைப் பேணும்வகையில் ஆய்வுகள்

செய்தலும் ஆவணப்படுத்துதல் போன்ற நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுதலும்.

9) எழுத்தாளர் உதவி ஊக்குவிப்பு, கல்வி மற்றும் இடர் நிதியமொன்றை ஏற்படுத்துதல்.

* இந்நிதியத்தின் வாயிலாக நலிந்த நோய்வாய்ப்பட்ட எழுத்தாளர், கலைஞர்களுக்கு உதவுதல்.

* எழுத்தளர்களின் பிள்ளைகளின் கல்வி வளர்ச்சிக்கு உதவுதல்.

* எழுத்தாளர் மற்றும் அவர்களின் குடும்பங்களில் மரணத்தின்போது உதவுதல்.

10) பவளவிழா, மணிவிழா, வெள்ளிவிழா வயதடைந்த எழுத்தாளர்களை இனங்கண்டு ஆவணப்படுத்துவதுடன் அவர்களுக்கு உரிய பாராட்டு விழாக்களை நடத்துதல்.

11) வருடாந்தம் நாவல், சிறுகதை, கவிதை மற்றும் கலைகலாசாரப் போட்டிகளை நிகழ்த்துதல்.

12) மாணவர் சமூகத்தின் ஆக்கத்திறனை வளர்க்கும் விதத்தில் அவர்கள் மத்தியிலும் மேற்படி இலக்கிய, கலை கலாசாரப் போட்டிகளை நிகழ்த்துதல்.

13) நல்ல தமிழை வளர்க்கும் பொருட்டு பாடசாலை மட்டத்தில் திட்டம் ஒன்றை வகுத்து செயற்படுத்ததல். (உ+ம்) பண்டிதர் பரீட்சையை மலையகத்துக்கும் விஸ்தரித்தல்)

14) பொதுவான மலையக சமூக, பொருளாதார, கல்வி முன்னேற்றத்துக்கான பங்களிப்பைச் செய்தல்.

15) பத்திரிகை, இலத்திரனியல் ஊடகங்களில் எழுத்தாளர்கள் மற்றும் ஆக்க இலக்கியத்துக்கான வகிவாகத்தைப் பெற அழுத்தம் கொடுத்தல்.

இந்நோக்கங்களை செயற்படுத்த பின்வரும் செயற்குழு ஏகமனதாகத் தெரிவு செய்யப்பட்டது.

போஷகர்; : பேராசிரியர் சோ. சந்திரசேகரன்

தலைவர் : தெளிவத்தை ஜோசப்

உபதலைவர் : ப.ஆப்தீன், மு. சிவலிங்கம்.

இணைச் செயலாளர்கள்; : ,ரா. சடகோபன், ஜி. சேனாதிராஜா

பொருளாளர் : கே.பொன்னுத்துரை

செயற்குழு உறுப்பினர்கள்.

1. சு.முரளீதரன் 2. பானா தங்கம்

3. எம். திலகர் 4. விசு.கருணாநிதி

5. ரா. நித்தியானந்தன் 6. கனிவுமதி

7. லுணுகலை ஸ்ரீ 8. இரா. பாரதி

9. ஸ்ரீதரன் 10.. வீரசிங்கம்

தொடர்பு முகவரி ;

செயலாளர்

லைநாட்டு எமுத்தாளர் மன்றம்,

152 1/5, ஹல்ப்ஸ்டோப் வீதி,கொழும்பு 12.

தொலைபேசி :

0777 679231

( இரா. சடகோபன்)

0777 708948

(ஜி. சேனாதிராஜா)

மின்னஞ்சல்:; memmandram@yahoo.com

VIRAKESARI s 80th anniversary

Virakesari is 80 today
06 08 2010, Virakesari, a Tamil national daily, which commenced publication in 1930, has completed 80 long years and reached mountainous heights in the annals of journalism in this island. 80 years is certainly a milestone in the life span of a newspaper.
We give below some laurels to Virakesari from eminent citizens on this great day:
President Rajapakse in his message states that while congratulating Virakesari on its achievements, he wishes it many more years of service to the nation in disseminating information to the public at a time when the government is engaged in expeditious development programmes in all parts of the country.
Leader of the Opposition Ranil Wickremasinghe in his message states that it is commendable that it has been serving the nation as an impartial newspaper since its inception and expressed his confidence that it will continue its efforts in the years to come.
TNA Leader R.Sampanthan points out that Virakesari has made valuable contribution to voice the cause of the Tamil speaking people of this country during the last 60 years of their struggle for their rights. Virakesri occupies a unique place.
Parliamentarian Alhaj A.H.M.Azwer states that Virakesari contributed greatly for enhancing the development of the Classical Tamil language in the Sri Lankan soil. He has been immensely fascinated by the richness of ideas and language of the newspaper. Carrying the lofty thoughts of the reputed poet Thiruvalluvar on top of the Editorial daily is a great service to the language and contributes for moral rearmament. It serves the Muslim community in particular.
Sri Lanka Muslim Congress Leader Rauff Hakim states that Virakesari is the beat of the heart of the Tamil speaking people. The Editorial staff, journalists and employees have been serving the people braving turbulent times.
Jaffna District TNA Parliamentarian E.Saravanapavan sending his heartiest congratulation to Virakesari states that it had played a major role in bringing to light problems faced by Tamils. The yeomen services rendered by Virakesari to the Tamil Speaking community have been immeasurable. Tamil speaking people will pray for Virakesari to continue publication for many more years.
Jaffna District Parliamentarian Vijayakala Maheswaran in her message states that Virakesari has been in the vanguard of articulating the voice of the Tamil people and highlighting their problems. She recalled that when her husband late Maheswaran entered the political arena, Virakesari was among the media that supported him and continued to do so uninterruptedly until he was brutally assassinated. She expressed her well wishes to all sectors engaged in the publication.
Thought for the Day
Weather
Currency Rates
Google
Yahoo
Hotmail
OmShrine
YouTube

this is a story that needs to be told

Throughout the last century ceylon has been renowned for its TEA.on 22may 1972 ceylon was officially renamed as SRILANKA.But the countrys main foreign exchange earner continues tobe marketed as CEYLON TEA. Untill ceylons indipendence on 4th february 1948 and the decades that followed,ceylons immage has been that of t ommy liptons tea garden.The legend nurtured by british journalists and writers was that tommy lipton , grocers boy from glasgow came to ceylon in 19th century and said here "we could grow tea here", and did so very succesfully.The sun has now set both on the british empire and on liptons empire within the empire , but ceylon and tea remain synonymous.

Donovan moldrich
better berry bondage

UPCOUNTRY PEOPLE DEVELOPMENT RESEARCH FOUNDATION

Pages

POPULATION

a tea estate with dwelings

it is so cold

sun set pictures near galle

perspective

new developments

workers children.....it is difficult to smile

Thursday, July 9, 2009

BRING PEOPLE TOGETHER

No comments:

கண்டி மன்னன் ராஜசிங்கன் சிறை வைக்கப்பட்டிருந்த இடம்

-மணி ஸ்ரீகாந்தன்-

தமிழகத்தில் இலக்கிய விருதுபெறும் மலையக எழுத்தாளர் தெளிவத்தை ஜோசப் - மல்லியப்பூ சந்தி திலகர்

" இரா. வினோத்தின் "தோட்டக்காட் டீ"

பேராசிரியர் கைலாசபதியும் தெளிவத்தை ஜோசப்பும்

கடல் கடந்து வந்த கள்ளத்தோணிகள் ........

plantation community of srilanka

kandi cheemaiyile..

Coffee plantation era in the hill country